Sa sabakan ning Davao del Norte
Nahimugso syudad nga maputli
gikaib’gan, gikasinahan
Gasa sa Kahitas-an

Makita mo ang kalambuan
Na iyang nabat-unan
Pnaalangin gihatagan
gikan sa atong AMahan

Panabo, ikaw ang garbo ko
Panabo kong paraiso
Imong pangalan, di ko hikalimtan
hnagtud sa kahangturan

Makita mo, maanindot kaayo, Ang kinaiyahan
Asul na kadagatan, bugnawng kahanginan
Preskong isdaan sa lapyahan
Berdeng kaumahan, Mapargabuhong kalubihan
Bus-ok nga sagingan, gikabuhi-an sa tanan

Panabo, ikaw ang garbo ko
Panao kong paraiso
Imong pangalan, di ko hikalimtan
hnagtud sa kahangturan

Ang iyang mga katawhan, kugihan ug kasaligan
Dato man o pobre, tanan gusto musilbi…
Makigbatok sa kaaway, mubarog sa pagsulay
Makigbisug uban sa hiniusang kusog

Panabo, ikaw ang garbo ko
Panabo kong paraiso
Imong pangalan, di ko hikalimtan
hnagtud sa kahangturan

Panabo… Panabo… Panabo…